MEET THE TEAM
Ilse Schuurman
Publicatie: maart 2021
Toen ik een maand geleden hoorde van de plannen om de Atlantische Oceaan over te roeien was ik gelijk getriggerd. Nog nooit had ik van de TWAC gehoord, maar ik was direct enthousiast en zocht alles op wat er maar te vinden was over deze race. Al snel bleek er nog een 4e roeier gezocht te worden en ik dacht, waarom niet? Dit komt op mijn pad en kan ik niet voorbij laten gaan. Een kans om zoiets waanzinnigs te gaan doen, een ervaring om voor altijd mee te nemen. Het helpt dat ik roeien heerlijk vind en door jaren wedstijden geroeid te hebben in een damessloep, weet ik hoe het is om op het water te zijn en er samen met je team voor te gaan. De Atlantische Oceaan over roeien is wel even andere koek en zal naast fysiek ook mentaal een zware uitdaging worden. Maar hé, dit is mijn leven en dat moet geleefd worden.
Alhoewel ik eerst voor gek werd verklaard, is het geweldig hoe mijn man, Jeroen en mijn twee dochters, Bibi en Puk mij steunen in mijn keuze. Samen wonen wij in het mooie Zwolle waar ik geboren en getogen ben. Door Corona, werk ik momenteel volledig vanuit huis maar ik hoop binnenkort weer lekker op de fiets naar mijn werk te kunnen bij de hogeschool waar ik werk als projectcoördinator. Net als dat ik hoop dat de sportschool weer snel open gaat om mijn favoriete bodypump lessen weer te kunnen volgen. Naast mijn werk op de hogeschool geef ik mozaïeklessen in mijn atelier aan huis en geniet ik van gezellige momenten met vrienden. Wanneer ik in december 2023 aan de start sta om het grootste avontuur van mijn leven aan te gaan, ben ik 51 jaar. En als we een beetje doorroeien ben ik nog steeds 51 wanneer ik weer voet aan wal zet in Antigua. Ik kan niet wachten om te starten, maar ik besef… onze reis is al begonnen.
40 jaar, geboren in Emmen en opgegroeid in het kleine dorp Valthe. Via Groningen en een paar andere plekken sinds een aantal jaren helemaal gelukkig en op m’n plek in het mooie Zwolle. Naast m’n werk als international marketing consultant en een druk sociaal leven met familie en vrienden waar ik niet zonder kan, heeft sport altijd een grote rol in m’n leven gespeeld. Niet sporten heeft een grote impact op mijn humeur. 😉 Veel verschillende en leuke sporten hebben de revue gepasseerd, maar toen ik in Zwolle het sloeproeien leerde kennen was ik volledig om: wat tof! Hooked vanaf de eerste keer dat ik in de sloep stapte…
Het kriebelde al een hele tijd en de TWAC2020 maakte het gevoel van “dit moet ik doen” nog sterker. Een “once in a lifetime experience” ver buiten m’n comfortzone. Een grote fysieke en mentale uitdaging. Volledig op jezelf en je teamgenoten aangewezen zijn. Hoe gaaf is dat! Ik sprak met mezelf af: of je laat het nu los en daarmee is het klaar, of je maakt er nu werk van. En dat deed ik, en een paar weken later deden we dat samen: ons team was compleet en de inschrijving gedaan. Wat een onwijs goed gevoel!
Ingrid Voorn
Publicatie: maart 2021
Margot Vries
Publicatie: maart 2021
52 jaar moeder van 2 kids, Cato en Teun. Geboren in Joure, een klein dorpje in Friesland. Opgegroeid op en in het water (wedstrijdzwemmen, windsurfen, zeilen en schaatsen). Voor mijn studie ben ik in Zwolle gaan wonen en na heel veel (lees: héél veel) omzwervingen weer terug in Zwolle beland. Redelijk centraal voor mijn werk als Store Developer met als basis Amsterdam; de trein brengt je overal. Normaal heb ik een druk sociaal leven met mijn familie en vrienden, maar door COVID-19 is het allemaal even anders en kan ik niet wachten om mijn ouders een knuffel te geven, met vriendinnen naar een concert te gaan en dat sporten in team- of groepsverband voor mijn leeftijd weer mag. Sporten is voor mij erg belangrijk. Het geeft me energie, vooral buitensporten. 13 jaar geleden ben ik begonnen met roeien waarna ik 2 jaar later ben overgestapt naar het sloeproeien. Zelfs na zo’n lange tijd op het water, ben ik nog lang niet klaar met roeien.
Dus toen Ingrid kwam met de vraag of ik de Atlantische Oceaan over wilde roeien, hoefde ik er maar heel even over na te denken. Wat een avontuur, ver van alles wat je lief is, maar met vriendinnen die je vertrouwt en waar ik heel graag deze uitdaging mee aanga. Wat een waanzinnige ervaring gaat dit worden. Wordt het zwaar? Absoluut!
48 jaar en geboren in Utrecht. Op jonge leeftijd met mijn ouders en broer verhuisd naar Zwolle waar ik al lange tijd met veel plezier woon. Ik heb een zoon, Noa en een dochter, Pien en ben gelukkig getrouwd met Vincent. Ik werk als Teamleider bij Windesheim en organiseer daarnaast elk jaar de Zwolse Grachtenrace, een sloepenrace die onderdeel is van de FSN Sloeproeicompetitie. Buitensporten en water heeft mij altijd aangetrokken en daarom ben ik 17 jaar geleden begonnen met sloeproeien. Een prachtige sport waarin kracht, uithoudingsvermogen en teamspirit centraal staan.Samen een prestatie leveren, doorzetten en je eigen grenzen verleggen, heerlijk!
Ik volg de TWAC al een aantal jaren en elke keer denk ik, wat is dit geweldig. Hoe gaaf zou het zijn om dit zelf te doen. Spannend, avontuurlijk en een mentale uitdaging. Nu mijn kinderen groot zijn ook een kans om echt iets voor mijzelf te doen. En nu is het zover, we hebben een team en wat voor één! The Blue Atlantics, wat ben ik trots!
Marije van de Bor
Publicatie: maart 2021
Lucas Voorn
Publicatie: mei 2021
Mijn naam is Lucas Voorn, 60 jaren jong, getrouwd en 3 kinderen.
Het damesteam “Blue Atlantics” gaat in december 2023 van start voor een gigantische roeirace over de oceaan.
Dit kan natuurlijk niet ongetraind. De dames hebben mij benaderd om dit proces te gaan begeleiden. Ik kom niet uit de roeisport, maar heb vorig jaar voor het eerst in een sloep gezeten en een rondje gemaakt door de grachten van Zwolle.Wat ik wel meeneem is veel ervaring uit de sportwereld. Ik ben al 40 jaar werkzaam in de sport. Eerst 15 jaar als sportinstructeur bij Defensie en sinds 25 jaar als sportinstructeur in het gevangeniswezen. Mijn uitdaging ligt in het feit dat de dames uiteindelijk fit en in topvorm aan de start moeten verschijnen.
Ik ben gespecialiseerd in het opstellen van trainingsprogramma’s. De roeisport is nieuw voor mij, maar dat maakt dit project juist extra interessant. Daarnaast heb ik veel contacten in de sportwereld, dus ik heb er alle vertrouwen in dat dit helemaal goed gaat komen!
Duidelijk is wel dat er nog bergen werk verzet moet worden. Niet alleen door mij, maar vooral ook door de dames!
Voor mijn pensioen heb ik gewerkt als leraar lichamelijke opvoeding in het basisonderwijs en het MBO. Later volgde een tweede loopbaan als projectleider en manager bij het Deltion College.
Zeilen is één van mijn passies. Eerst op de binnenwateren, maar later ook op zee. Mijn droom was om langere tijd alleen een zeezeilzwerftocht te maken. Dat is gelukt. Twee keer heb ik een lange solotocht gemaakt. Eén keer naar Stockholm en Helsinki en één keer naar Vigo bij de Spaans-Portugese grens.
Roeien doe ik al heel wat jaartjes, maar sinds de zeilboot is verkocht, is dat nog wat intensiever geworden. Samenmet Bert roei ik drie keer per week in een gladde dubbel twee. Daarnaast train ik één keer per week met Aidan die dit jaar, samen met Tristan, de TWAC’21 gaat roeien.
TWAC’20 heb ik van start tot finish met intense belangstelling gevolgd. Ik heb meegeleefd met de ervaringen van de Nederlandse mannen 2x en de twee vrouwenboten 4x. Dit jaar zal die persoonlijke betrokkenheid nog heftiger worden als Aidan en Tristan in december van start gaan.
Zo ben ik steeds meer in het grote verhaal van de Atlantische oversteek gezogen. Niet als deelnemer, maar als supporter en ondersteuner om vaste bankroeiers/sters vertrouwd te maken met het rolbankroeien.
Ik verheug mij erop om met Margot, Ilse, Ingrid en Marije, het Blue Atlantics-team, aan de slag te gaan.
Jan Kolthof
Publicatie: juli 2021
Bart de Jong
Publicatie: juli 2021
Wat leuk dat je dit leest! Ik ben Bart, een 33-jarige creatieve foto/videograaf met een positieve mindset, woonachtig in Zwolle en opgegroeid in het bloemendorp Lisse (Keukenhof, bollenstreek).
Ilse vertelde mij over de Blue Atlantics en heeft mij gevraagd of ik hun reis/avontuur wil vastleggen. Ik dacht direct: dit wil ik doen. Uiteraard heb ik eerst het team ontmoet, en wat een leuk team zijn de dames zo bij elkaar!
Begin dit jaar 2021 ben ik mijn eigen bedrijf gestart: Bartjong. Bartjong is gespecialiseerd in fotografie en videografie (www.bartjong.nl). Ik heb mijn huidige baan opgezegd om zo mijn passie te kunnen ambiëren, en ik ben heel blij met deze keuze.
Jullie gaan veel toffe beelden zien van deze powerdames, zij hebben er in ieder geval een supporter bij!
Toen Ingrid mij op maandagochtend 1 februari belde moest dat wel over iets bijzonders gaan. Bruisend van enthousiasme vertelde ze dat ze had besloten de Atlantische Oceaan over te roeien! Je gaat wát?!…… Phoe! Dat is nogal wat zeg, maar wat een avontuur! We kennen elkaar al sinds de peuterschool en hebben heel wat lief en leed gedeeld. Ik wist het gelijk, dit wil ik meebeleven, maar voor geen goud dat ik die boot in stap. Als moeder van twee jonge kinderen is dit voor mij echt geen optie en daarbij ben ik lang niet zo sportief als Ingrid en de drie andere powervrouwen waar ze deze enorme uitdaging mee aangaat.
Ik hou van buitensporten, galopperen met mijn paard door de bossen op de Veluwe en onlangs ben ik verknocht geraakt aan mijn sup waarmee ik het Zwarte Water in Zwolle trotseer. Ik betrap me erop dat ik al anders naar het water ben gaan kijken sinds ik sup. Maar mijn voorkeur heeft meer een strak biljartlaken dan de woeste baren van de Atlantische Oceaan.
Voor mijn werk bij de KNHS (de paardensportbond), één van de grotere sportbonden en zeker de leukste, ben ik dagelijks bezig met het bijhouden van de KNHS social media-kanalen en het schrijven van stukken voor de website en nieuwsbrieven. Beheren van content en het bedenken van leuke communicatieconcepten, daar zit mijn kracht. Ik laat mensen graag meegenieten van het supergave avontuur van deze stoere dames. In aanloop naar de TWAC, en natuurlijk we ook tijdens de race, proberen we iedereen zo goed mogelijk op de hoogte te houden van wat de dames tijdens hun oversteek van de oceaan beleven. Ik ben er trots op de Blue Atlantics te kunnen ondersteunen tijdens dit geweldige avontuur dat nog maar net is begonnen is. Let’s do this!
Ingeborg Fortgens
Publicatie: juli 2021
Tessa Jonker
Als je hoort dat je oud-roeimaten voor de grootste uitdaging van hun leven gaan, dan werkt dat nieuws als olie op het roeivlammetje, dat elke (oud)roeier in zich heeft!
Helemaal hyper was ik, toen Margot vertelde dat zij en Marije (samen met de twee andere dames) mee gaan doen aan TWAC2023! Met deze twee makkers heb ik jarenlang geroeid in d’Isela; een prachtige, slanke sloep waarmee we best wat overwinningen hebben behaald. En los van de (soms hele lelijke) bekers, heb ik vooral warme herinneringen aan het team, de spirit en de vriendschap die we deelden.
Daarom hoefde ik geen seconde na te denken toen Margot mij vroeg of ik Blue Atlantics wil ondersteunen op gebied van social media! Hoe te gek is het dat ik de vier dames van dichtbij mag volgen tijdens hun tocht naar deze ongelooflijke, unieke, spannende en uitdagende race: the world toughest row!? En wie wil zich nou niet inzetten voor Jeugdfonds Sport & Cultuur en Het Vergeten Kind?
Dankzij mijn werk als online marketeer bij Advice creëert impact! weet ik mijn weg in de social media-, seo-, en sea-wereld en ga ik mijn best doen om Blue Atlantics op de digitale kaart te zetten! (En misschien wel mee naar La Gomera in 2023 ;))
Als startend roeitrainer bij roeivereniging ZRZV werd ik gevraagd of ik samen met ervaren roeitrainer en coach Jan Kolthof de Blue Atlantics-dames, Marije, Ingrid, Margot en Ilse, te begeleiden en te trainen op
weg naar hun grote avontuur.
Ik was/ben onder de indruk van wat de dames van plan zijn en greep dit dan ook met beide handen aan, zelf doe ik ook weer nieuwe ervaringen op tijdens de trainingen. Bijzonder dat ik deel uit mag maken als
crewlid van de Blue Atlantics.
De eerste meters (kilometers inmiddels) zitten er al op en de voortgang gaat voorspoedig. Ik voorzie dat de dames met hun instelling en uithoudingsvermogen zeker de overkant van de oceaan zullen gaan
halen. Ze halen mij nog niet in op het water maar dat zal niet lang meer duren…
Johan Meidam
Publicatie: juli 2022
